شناسایی جزئیات بیشتری از اهمیت ژنهای ضد التهاب در افزایش طول عمر پستانداران

شناسایی جزئیات بیشتری از اهمیت ژنهای ضد التهاب در افزایش طول عمر پستانداران
.
.
سیستم ایمنی پستانداران به واسطه ایجاد پاسخهای التهابی و با دخالت مولکولهای فعال شیمیایی مانند رادیکالهای اکسیژن، نقش انکارناپذیری در مقابله با بسیاری از عوامل عفونی دارد اما از سوی دیگر، همین پاسخهای ایمونولوژیک بواسطه آسیبها و تخریبهای مولکولی که در گذر زمان و در اجزاء سلولی ایجاد می کنند سبب ایجاد مشکلات و بیماریهای دیگری می شوند که عمدتاً با سالخوردگی در ارتباط هستند. 

 

با توجه به اینکه طی بررسی های قبلی مشخص شده بود که پروتئینهای خانواده CD33rSiglec نقش موثری در محافظت از سلولهای بدن در برابر آسیبهای ناشی از واکنشهای التهابی دارند، محققین دانشگاه کالیفرنیا، مطالعه ای را در این زمینه طراحی و اجرا کردند تا میزان تاثیر کارکردهای این خانواده پروتئینی را در افزایش طول عمر مفید و سالم پستانداران مورد ارزیابی قرار دهند.

آنها در طی این مطالعه، متوجه شدند که بین تعداد کپی ژن CD33rSIGLEC و افزایش عمر مفید 14 گونه از پستانداران ارتباط معناداری وجود دارد بطوریکه به عنوان نمونه در موشهایی که فاقد یک کپی از این ژن هستند، علاوه بر اینکه عمر کوتاهتری نسبت به موشهای طبیعی دارند، میزان فعالیت تخریبی ناشی از رادیکالهای اکسیژن و همچنین آسیبهای مولکولی ناشی از آنها به مراتب بیشتر است.

هر چند که این مطالعه و نتایج آن نیازمند بررسی های بیشتر و اجرای مراحل تکمیلی است ولی با اینحال تا حد زیادی اهمیت ژنهای ضد التهاب را در ارتباط با افزایش سلامت و عمر مفید پستانداران، آشکار می سازد؛ بطوریکه برای نخستین بار نشان داده شده است که یک معادله ساده بین تعداد کپی از یک ژن خاص و طول عمر پستانداران وجود دارد.

ژنهای CD33rSIGLEC گیرنده های Siglec را کد می کنند که با مولکولهای قندی اسید سیالیک بر روی سلولها باند می شوند. این گیرنده ها در سطح بیرونی سلولهای ایمنی مسئول کاوش سطح سایر سلولهای بدن به منظور شناسایی سلولهای خودی هستند. پس از اینکه اسید سیالیک موجود بر روی سطح سلولهای خودی با گیرنده های Siglec باند شدند، طی یکسری فعل و انفعالات، پیغامی به سلول ایمنی مخابره می شود که همانند یک ترمز مانع از فعال شدن پاسخهای ایمنی در قبال آن سلول خودی می گردد و در یک نمای کلی تر مانع از ایجاد واکنشهای التهابی مزمن و بی مورد و ایجاد رادیکالهای آزاد اکسیژن در بدن می شود.

گونه های مختلف پستانداران تعداد کپی متفاوتی از این ژن را در ژنوم خود حمل می کنند. در طی این مطالعه با بررسی ژنوم 14 گونه مختلف از پستانداران از جمله انسان و حتی با در نظر گرفتن فاکتورهای دیگری مانند توده بدن، وضعیت بیان ژنهای مجاور و میزان تاثیر آنها و همچنین تاریخچه تکامل، مشخص شد که نه تنها افرادی از یک گونه که تعداد کپی بیشتری از این ژن را دارند دارای عمر مفید طولانی تری هستند بلکه آن گونه هایی که نسبت به بقیه نیز تعداد کپی بیشتری از این ژن را در ژنوم خود حمل می کنند دارای عمر مفید بیشتری نسبت به سایر گونه ها هستند.

به عبارت دیگر اینچنین به نظر می رسد که بالاتر بودن تعداد کپی ژن CD33rSIGLEC احتمالاً نوعی مکانیسم نگهدارنده است که در شجره نامه پستانداران و در طول زمان تکامل یافته است تا از آنها در برابر اثرات و واکنشهای جانبی پاسخهای ایمنی بدن در قبال عوامل عفونی مختلف محافظت کند بطوریکه در پستاندارنی که طول عمر بیشتری دارند، تعداد کپی بیشتری نیز از این ژن وجود دارد.

منبع:

http://elifesciences.org/content/4/e06184 

برگرفته از صفحه بیولوژیست های ایرانی http://m2.facebook.com/Biology.Microbiology?v=timeline