شناسایی جزئیات بیشتری از روند بیماریزایی ویروس عامل ایدز

شناسایی جزئیات بیشتری از روند بیماریزایی ویروس عامل ایدز
.
.
بیماران مبتلا به بیماری ایدز که تحت درمانهای ضد ویروسی قرار می گیرند، اغلب مجدداً مبتلا به بیماریهای دیگری می شوند که در ظاهر چندان با پاتوژنز ویروس HIV-1 مرتبط نمی باشد مانند ابتلاء به برخی سرطانها، بیماریهای کلیوی، پوکی استخوان و حتی بیماریهای نورودژنراتیو. حال سئوال اینجاست که آیا ویروس عامل بیماری ایدز، خود مستقیماً سبب ایجاد این بیماریها می گردد و یا اینکه این بیماریها ناشی از پروتکلهای درمانی این بیماری هستند؟ 

 

به منظور پاسخ به این پرسش، محققین دانشگاه کالیفرنیا مطالعه ای را طراحی و اجرا کردند تا میزان دخالت مستقیم ویروس عامل بیماری ایدز در ایجاد این نوع بیماریها را که اغلب ناشی از تغییرات اپی ژنتیک هستند را مورد ارزیابی قرار دهند. لازم به ذکر است که تغییرات اپی ژنتیک به تغییراتی در DNA اطلاق می گردد که بدون تغییر کدهای ژنتیکی، سطح بیان ژن (ها) را تغییر می دهند. این تغییرات می توانند پروسه های مختلف بیولوژیک را تحت تاثیر قرار دهند و معمولاً منشاء آنها نیز فاکتورهای محیطی و یا سالخوردگی طبیعی موجود زنده می باشد.

نتایج این مطالعه نشان می دهد که ویروس HIV-1 طی یک بازه زمانی 14 ساله و یا بیشتر، عامل ایجاد این تغییرات اپی ژنتیک می باشد و به عبارت دیگر روند سالخوردگی را در افراد مبتلا، سرعت می بخشد؛ بطوریکه بیماران ایدزی که حتی تحت درمان قرار می گیرند نیز در مقایسه با افراد سالم، تقریباً به اندازه یک دهه زودتر، بیماریهای فوق را که اکثراً بیماریهای مرتبط با سالخوردگی هستند را بروز می دهند.

در این مطالعه، نمونه های خون و همچنین سایر نمونه های کلینیکی و پرونده پزشکی و روانشناسی تمامی بیماران مذکر آلوده به ویروس HIV-1 و یا در خطر آلودگی به این ویروس که از سال 1983 به مرکز MACS دانشگاه کالیفرنیا مراجعه کرده بودند، مورد ارزیابی قرار گرفت. این محققین، این بیماران را به دو گروه سنی 35-20 سال و 56-36 سال تقسیم کردند و از نمونه هایی که قبل از آغاز درمانهای ضد ویروسی از آنها گرفته شده بود، DNA گلبولهای سفید را استخراج و الگوهای اپی ژنتیک آنها را مورد بررسی قرار دادند.

آنها با فعالسازی مجدد روند عفونت در گلبولهای سفید و مقایسه الگوهای اپی ژنتیک مرتبط با سالخوردگی و تغییراتی که در حین پیشرفت عفونت با HIV-1 اتفاق می افتد، متوجه شدند که هم پوشانی معناداری بین این دو الگو وجود دارد بطوریکه حتی می توان از این الگوها برای تخمین سن بیولوژیک بیماران مبتلا به ایدز نیز استفاده کرد. در طی این مطالعه مشخص شد که در سطح اپی ژنتیک، بیماران مبتلا به ایدز چیزی بین 13.7 تا 14.7 سال مسن تر از سن Chronologic خود هستند.

با توجه به اینکه نتایج این مطالعه نشان داد که عفونت HIV-1 مستقیماً می تواند تغییرات اپی ژنتیک مرتبط با سالخوردگی را تسریع کند، این محققین در گام بعدی در صدد هستند تا میزان تاثیر درمانهای ضد ویروسی را نیز در این روند مورد ارزیابی قرار دهند بطوریکه دقیقاً مشخص کنند که آیا این پروتکلهای درمانی سبب بازگشت این تغییرات به شرایط طبیعی می شوند و یا اینکه خود این درمانها نیز می توانند سبب ایجاد تغییرات اپی ژنتیک بیشتری گردند. پیش بینی می شود که نتایج این مطالعه در هر دو حوزه بیماری ایدز و سالخوردگی دارای کاربرد باشد.

منبع:

http://journals.plos.org/plosone/article?id=10.1371%2Fjournal.pone.0119201