در مورد سلول های B تنظیمی چه میدانید؟

در مورد سلول های   B تنظیمی چه میدانید؟

سلول های   B تنظیمی هم اکنون جزئی از سیستم ایمنی شناخته شده اند سلول های  B تنظیمی از چند روش مختلف برای سرکوب گری استفاده می کنند (از جمله TGF-B;IL10; پرو پپتید های غشایی)

زیر شاخه های سلول های  B تنظیمی میتوانند همولوگ زیر شاخه های سلول های  T تنظیمی باشند که شامل :

-  Br1 که IL-10 بیان می کنند. از جمله دیگر سلول های B تنظیمی تولید کننده IL-10 سلول های B-1a(CD5+)،سلول های B ناحیه حاشیه ایCD1d+ و سلول هایT2-MZp  (سلول های Bپروسسور ترانزیشنال ناحیه حاشیه ای) میباشند. این سلول ها در بیماری های اتو ایمیون شناسایی شده اند....

 

سلول های   B تنظیمی هم اکنون به عنوان جزئی از سیستم ایمنی شناخته شده اند. سلول های  B تنظیمی از چند روش مختلف برای سرکوب گری استفاده می کنند (از جمله TGF-B;IL10; و پرو پپتید های غشایی)

زیر شاخه های سلول های  B تنظیمی میتوانند همولوگ زیر شاخه های سلول های  T تنظیمی باشند و شامل :

-  Br1 : که IL-10 بیان می کنند. از جمله دیگر سلول های B تنظیمی تولید کننده IL-10 سلول های B-1a(CD5+دارای مارکر )،سلول های B ناحیه حاشیه ایCD1d+ و سلول های T2-MZp(سلول های Bپروسسور ترانزیشنال ناحیه حاشیه ای) میباشند. این سلول ها در بیماری های اتو ایمیون شناسایی شده اند.

T2-MZP, B10 سطح بالایی از CD1d/CD21/CD24/IgM و مقدار متوسطی از CD19 بیان میکنند.بعلاوه T2MZPدارای CD93/CD23 هم میباشد در حالی که B10 فقط CD5 بیان میکند.

B10 شش دهم درصد از B سل های خون و یک تا سه درصد سلول های طحال را تشکیل میدهد.

-  Br-3 که TGF-B تولید میکنند و ازین طریق اثر تنظیمی خود را القا میکنند.

-  B-Foxp3 که بیان Foxp3 دارند. همان طور که میدانیم Foxp3 یک فاکتور نسخه برداری است که در Tتنظیمی وجود دارد اما به طرز شگفت اوری در سلول های B خصوصا در فنوتیپ CD19+/CD5+ دیده میشود در حالی که در فنوتیپ   CD19+/CD5- وجود ندارد ومقدار 3.5 تا 8.5 درصد از CD19+/CD5+ های خون محیطی Foxp3+ نیز هستند ونشان داده شده که در اپوپتوز خود به خودی نقش دارند.

در بین سلول های  B تنظیمی به نظر میرسد مقدار Br-1 غالب باشد.فعال شدن سلول های  B تنظیمی ممکن است به طور عمده،بیشتر وابسته به TLR باشد تا گیرنده انتی ژنی و این سلول ها نسبت به سلول های  T تنظیمی زود تر عمل میکنند و فراخوانی سریعتری به محل دارند و وقتی اولین سلول های  T تنظیمی شروع به فعالیت کرد ناپدید میشوند و ممکن است نقش مهمتری در بیماری های اتو ایمیون و الرژیک داشته باشند.

      با کا هش و یا نقص در سلول های  Bتنظیمی چه اتفاقی رخ میدهد؟

بیمارانی که از اتو ایمنی رنج می برند نقص در عملکرد سلول های  B تنظیمی دارند.اکنون واضح است که سلول های  B تنظیمی برای القا تحمل و تنظیم منفی پاسخ های ایمنی با تولید IL-10 ضروری هستند.کمبود یا ففدان سلول های  B تنظیمی بسیاری از التهابات،بیماری های اتو ایمیون از جملهEAE،التهابات کولیت مزمن،ارتریت روماتویید،دیابت تیپ 1،لوپوس و ازدیاد حساسیت تماسی را افزایش میدهد. به نظر میرسد در بسیاری از مدل ها IL-10 برای فعالیت سلول های  B تنظیمی حیاتی است اگرچه دیگر مکانیسم ها نیز به همراه IL-10 برای تنظیم عملکرد سلول های  B تنظیمی نیز ممکن است شروع به فعالیت کند.کمبود B-CELL در بیماری لوپوس گزارش شده و در مان های ناموفق برای مهار پاسخ های B-Cell ممکن است با نقص در سلول های  B تنظیمی مرتبط باشد.

در مطالعه ای نقص در عملکرد سلول های  B تنظیمی و ارتباط ان با پیشرفت اتوایمنی در موش های جهش یافته در Tim-1 مورد برسی قرار گرفت و اطلاعات حاصل از این پژوهش نقش غیر قابل انتظارTim-1در عملکرد تنظیمی سلول های Breg وباقی ماندن بیماری اتوایمیون را نشان داد.

         با افزایش سلول های   B تنظیمی شاهد چه چیزی خواهیم بود؟

سلول های   Breg نقش تنظیم کننده در سیستم ایمنی دارد پس افزایش این سلول ها کاهش پاسخ ایمنی و کاهش التهابات را در پی خواهد داشت.این امید وجود دارد که با برسی مکانیسم های سلول های  B تنظیمی دریچه ای تازه برای درمان بیماری های التهابی مثل اسم الرژیک پیدا شود.ابتدا سلول های  B تنظیمی در بیماری های اتوایمنی مشخص شدند که در این بیماران باعث کاهش التهاب میشدند اما اخیرا در جند عفونت کرمی نیز شدند.

دیده شده عفونت های کرمی مزمن اغلب با کاهش شیوع نارسایی های التهابی مثل بیماری های الرژیک ارتباط داشته اند،و دلیل ان این است که کرم ها با دان رجوله کردن پاسخ های T-Cell روی سیستم ایمنی میزبان اثر گذاشته و  IL-10 بیشترین نقش را در این زمینه دارد.به نظر می رسد التهابات مزمن کرمی این امید را میدهد که پیشنهاد کنیم "سلول های  B تنظیمی القا شده توسط کرم قویا التهابات الرژیک را سرکوب میکند."

اخیرا نشان داده شده که تغییر فلور میکروبی روده با انتی بیوتیک میتواند شدت فرایند دمیلیناسیون CNS را کاهش دهد.و درمان موش با انتی بیوتیک های وسیع الطیف نه تنها تغییرات چشمگیری در سلول های  T تنظیمی GALT و ارگان های لنفاوی اطراف ان ایجاد نکرده بلکه حساسیت به  EAE که گسترده ترین استفاده را در مدل های حیوانی برای مولتیپل اسکلروزیس انسانی دارد را کاهش داده است.و نشان داده شده درمان بیشتر با انتی بیوتیک های خوراکی EAE موش زیر جمعیت های B-Cell های CD5+ را القا میکند که باعث محافظت علیه بیماری میشود.

و این محافظت مربوط به افزایش B-Cell های CD5+ در جایگاه های دورتر مثل Cervical LN  میباشد.

انتقال B-Cell های CD5+ از موش های درمان شده با انتی بیوتیک باعث کاهش چشمگیر شدت EAE بوسیله شیفت دادن پاسخ های ایمنی از Th1/Th17 به سمت پاسخ های ضد التهابی Th2شده است.نتایج نشان میدهد که این جمعیت خاص B-Cell در تنظیم پاسخ های ایمنی نقش دارند،خصوصا در این مطالعه که دمیلیناسیون در بیماری های CNS بوسیله فلور میکروبی روده مورد برسی قرار گرفته است.

این انتقال B-Cell های CD5+ اگر همراه GA (گلاتیرامر استات) صورت گیرد، در درمان مالتیپل اسکلروزیس تاثیر بسزایی دارد، زیرا سایتوکاین های تنظیمی را افزایش داده و التهابات CNS ،بیان کموکاین رسپتور CXCR3 را کاهش میدهد و بیان Foxp3 را در CNS افزایش میدهد.

اگرچه مشخص شده است Bسل ها دارای عملکرد تنظیمی هستند اما هنوز نقش فاکتور های ریز محیطی و سایتوکاین های موثر در القا B سل های تنظیمی به طور زیادی نا مشخص باقی مانده است.

BAFF از فاکتور های موثر در بلوغ و عملکرد B-Cell میباشد در مطالعه ای با اضافه کردن BAFF به محیط کشت تعداد B سل های تولید کننده IL-10 به شدت افزایش یافت، این تاثیر بوسیله نوترالیزلسیون با TACI-Fc افزایش می یابد.هم چنین BAFF می تواند با فعال کردن فاکتور نسخه برداری AP-1 به پروموتور IL-10 بچسبد وتولیدIL-10   را اقزایش دهد.

درمان با BAFF  در محیط In vitro   نیز تعداد Breg  های تولید کننده IL-10  را افزایش داده است.